Do Rodziców klasy I
„Czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał”
DO RODZICÓW UCZNIÓW KLAS PIERWSZYCH...
Rozwijamy w dziecku systematyczność i samodzielność
/dotyczy realizacji obowiązków szkolnych/
1. Dziecko musi mieć swoje stałe miejsce do nauki /uprzątnięte, bez rozpraszających je
rzeczy: zabawek, telefonu komórkowego, włączonego komputera, telewizora, radia/
2. Szanujmy dziecka czas nauki! Ma to być czas ciszy, spokoju, poczucia bezpieczeństwa /
żadnych gości, dyskusji czy sporów/.
3. Dobrze jest ustalić stałą porę do odrabiania zadań domowych /najlepiej gdy któreś z
rodziców usiądzie niedaleko z jakąś lekturą, krzyżówką, czasopismem aby dać przykład i
spokojnie od czasu do czasu zerknąć co robi dziecko i jak to robi.
...doradzić, pochwalić, pogłaskać /małe dzieci uwielbiają w takich chwilach kontakt
fizyczny, cieszą się z zainteresowania, są dumne, że wiele potrafią i my to widzimy, nam
się to podoba. Dziecko w klasie pierwszej nie wie jeszcze co to ambicja, rywalizacja – ono
uczy się tego od nas. Na razie „uczy się dla nas” – jest dumne i szczęśliwe gdy my
jesteśmy dumni z niego, uśmiechnięci.
Nie wszystkie dzieci są jednakowo sprawne manualnie, nie wszystkie równie szybko uczą
się czytać, pisać, liczyć. Czasami trzeba sięgnąć pamięcią wstecz i przypomnieć sobie
nasze dziecięce problemy, porażki i zmartwienia...jak je przeżywaliśmy, czego
potrzebowaliśmy i jak, być może, zawodziliśmy się na naszych najbliższych. Nie
powielajmy błędów. Doceniajmy dziecięce starania, ale również nie chwalmy za „nic”, za
„bylejakość”.
W chwilach wolnych /w dniach gdy mają niewiele zadania/, bawiąc się z dzieckiem –
ćwiczmy. A to lepiąc z plasteliny, a to malując, rysując patykiem na piasku, lepiąc z ciasta,
czytając „raz dziecko, raz rodzic” itp. ...
4. Dziecko musi być samodzielne /jeżeli chcemy mu pomóc, to doradźmy, niech poćwiczy
najpierw w brudnopisie, na kartce z bloku – zeszyt, karty prac są dziecka nie rodzica -
podkreślam to na prośbę wychowawców, zresztą dziecko raz wyręczone chce, a wręcz
oczekuje i żąda „takiej pomocy” coraz częściej, w ten sposób uczy się kłamstwa i
lenistwa.
Bądźmy konsekwentni – ustalone to ustalone! W sytuacji gdy sprawy wyższe zmuszą nas do
przełożenia czasu lub miejsca nauki – wytłumaczmy to dzieciom.
Dziecko powinno mieć swoje obowiązki, pomagać przy sprzątaniu, przy przygotowywaniu
posiłków – jest to dla niego idealna odskocznia od wysiłku umysłowego.
Powodzenia :)
Opublikowano: 25 października 2018 14:59
Kategoria: Pedagog szkolny
Wyświetleń: 401